قرآن مجيد جون آيتون حضرت عمر رضي الله عنه جي خواهش مطابق

 قرآن مجيد جون آيتون حضرت عمر رضي الله عنه جي خواهش مطابق
 

حضرت عمر رضي الله عنه کي مسلمانن جي فلاح ، بهبودي ۽ ڀلائي سان ايترو گهرو تعلق۽ لڳاءُ جو ڪڏهن کين ڪابه ڳالھ معاشري ۾ غلط نظر ايندي هئي ته ان کي ختم ڪرائڻ لاءِ بي چين ۽ بي تاب ٿي ويندا هئا . حضرت عمر رضي الله عنه جي

دل آئيني وانگر صاف ۽شفاف هئي . الله پاڪ سان کين ايتري قدر ته محبت هئي ۽ سندس تعلق مع الله ايترو ته مضبوط هو جو الله پاڪ حضرت عمر رضي الله عنه جي ان خواهش جي تڪميل ۽ مسلمانن جي بهبود ۽ ڀلائيءَ لاءِ ان مسئلي متعلق قرآن ڪريم جون آيتون نازل فرمائيندو هو . ٻين لفظن ۾ حضرت عمر رضي الله عنه جيڪا خواهش فرش تي ظاهر ڪئي ته الله پاڪ عرش تان وري قرآن مجيد جون آيتون پنهنجي پيغمبر ﷺ ڏانهن نازل فرمائي سندس خواهش کي پورو ڪيو . ان مان حضرت عمر رضي الله عنه جي شان ۽ بزرگي جي بلندي ۽ الله پاڪ سان ڳوڙهي تعلق جي ڀليءَ ڀت ڄاڻ ملي ٿي .
امام بخاري ۽ امام مسلم رحمة الله عليهما چون ٿا ته حضرت عمر رضي الله عنه جو ارشاد آهي ته ڪيترن موقعن تي الله تعالى منهنجي راءِ سان موافقت فرمائي ۽ ان مسئلي بابت قرآن ڪريم جون آيتون نازل ڪيون ( ۽ انهن تي قيامت تائين عمل ٿيندو رهندو) .
مان حضور اڪرم ﷺجن کي عرض ڪيو ، ” يا رسول الله! مقام ابراهيم جيڪڏهن نماز جي جاءِ هجي ها ته ڏاڍو چڱو هو . ان تي هيءَ آيت نازل ٿي ،
وَٱتَّخِذُوا۟ مِن مَّقَامِ إِبْرَهِۦمَ مُصَلًّۭى ۖ
ترجمو۽ (ھن امت کي حُڪم ڪيوسون) ته مقام ابراھيم کي (به) نماز پڙھڻ جي جاءِ ڪري وٺو،( سورت البقره آيت 125)
مان امهات المومنين جي پردي لاءِ حضور اڪرم ﷺ جن کي عرض ڪيو ته ان تي پردي جي آيت نازل ٿي .
جڏهن ازواج مطهرات پاڻ ۾ ٻڌي ڪري سائين ﷺ جن متعلق اجماع ڪيو ته مان چيو :
عَسَىٰ رَبُّهُۥٓ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن يُبْدِلَهُۥٓ أَزْوَجًا خَيْرًۭا مِّنكُنَّ
ترجمو: جيڪڏهن پيغمبر اوهان کي طلاق ڏيندو ته اميد آهي ته سندس پالڻهار کيس اوهان کان چڱيون زالون ...... ان جي عيوض ۾ ڏيندو. ( سورت تحريم آيت 5)
الله پال به قرآن ۾ ساڳيا الفاظ نازل فرمايا.
مشهور محدث حضرت حاڪم رحمت الله فرمائي ٿو ته حضرت عمر رضي الله عنه ، شراب جي حرام ٿيڻ لاءِ الله پاڪ جي بارگاه ۾ دعا گهري . ان تي الله تعالى قطعي طور شراب کي حرام فرمايو ۽ قرآن مجيد ۾ ان جي شروعات هن طرح آهي:
يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلْخَمْرِ وَٱلْمَيْسِرِ ۖ( سورت البقره)
منافقن جي سرخيل عبدالله بن ابي جي مرڻ وقت ، ان جي وارثن حضور اڪرمﷺ جن کي سندس جنازي نماز پڙهڻ لاءِ عرض ڪيو . سائين ﷺ جن شفقت فرمائيندي سندس جنازه نماز پڙهڻ لاءِ تيار ٿي ويا . اهو شخص اسلام جو سخت دشمن هيو ۽ هن مسلمانن کي گهڻيون تڪليفون ۽ ايذاءَ ڏنا هئا . پيغمر پاڪﷺجن سندس جنازي نماز پڙهائڻ لاءِ روانا ٿيا ته حضت عمر رضي الله عنه کين عرض ڪيو ، ” اي الله جا رسول ! عبدالله جيئن ته الله تعالى جو ۽ دين اسلام جو دشمن هو، تنهن ڪري اوهان سندس جنازي نماز نه پڙهايو“. سائين ﷺ جن جڏهن جنازي نماز پڙهائي جڏهن موٽيا ته قرآن پاڪ جي آيت نازل ٿي: آيت نازل ٿي:
وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰٓ أَحَدٍۢ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًۭا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِهِۦٓ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُوا۟ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَمَاتُوا۟ وَهُمْ فَسِقُونَ
ترجمو: ۽ (منافقن) منهجان جيڪو مري تنهن جي بلڪل نماز نه پڙه ۽نڪي سندس قبر تي بيه، بيشڪ انهن الله ۽ سندس پيغمبر کي نه مڃيو ۽ اهي بي دين ٿي مئا . ( سورت توبه آيت 84)
حضور انور ﷺ جن هڪ قوم لاءِ بخشش جي دعا زياده ڪرڻ لڳا ته حضرت عمر رضي الله عنه ، سائين جن کي دعا نه گهرڻ لاءِ عرض ڪندي چيو : سواءُ عليهم ..... ان تي قرآن پاڪ جون آيتون نازل ٿيون :
سَوَآءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَن يَغْفِرَ ٱللَّهُ لَهُمْ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهْدِى ٱلْقَوْمَ ٱلْفَسِقِينَ
ترجمو: تون انهن لاءِ بخشش گهرين يا انهن لاءِ نه گهرين ، انهن لاءِ هڪ جهڙي ڳالھ آهي ( سورت المنافقون آيت 6)
پيغمبر ﷺ جن وڏن اصحابن کي بدر جي لڙائي تي هلڻ لاءِ چيو ته حضرت عمر رضي الله عنه يڪدم هلڻ لاءِ تيار ٿيو . ان تي هيءَ آيت نازل ٿي:
كَمَآ أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنۢ بَيْتِكَ بِٱلْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقًۭا مِّنَ ٱلْمُؤْمِنِينَ لَكَرِهُونَ( سورت انفال آيت 5)
جڏهن مديني جي ڪن منافقن امان عائشه صديقه رضي الله عنها تي تهمت هنئي ( يعني افڪ جو معاملو پيش آيو) ۽ سائين جن ان مسئيلي بابت جڏهن اصحاب ڪرام سان مشورو ڪيو ته سيدنا حضرت عمر رضي الله عنه عرض ڪيو ، هذا بهتان عظيم ، اهي ساڳيا ئي لفظ قرآن مجيد ۾ نازل ٿيا .
سُبْحَنَكَ هَذَا بُهْتَنٌ عَظِيمٌۭ
شروعات ۾ رمضان المبارڪ جي رات ۾ پنهنجن زالن سان همبستري ڪرڻ ناجائز هئي . حضرت عمر رضي الله عنه ان بابت عرض ڪيو ته هي آيت نازل ٿي :
أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ ٱلصِّيَامِ ٱلرَّفَثُ إِلَىٰ نِسَآئِكُمْ ۚ
ترجمو: روزي جي رات ۾ اوهان لاءِ پنهنجن زالن سان صحبت ڪرڻ حلال ڪئي وئي . ( سورت البقره آيت 187)
هڪ يهودي حضرت عمر رضي الله عنه کي رستي ۾ مليو ۽ هن چيو “ اي ابن خطاب !تنهنجو دوست محمد جبرئيل جو ذڪر ڪري ٿو ، حالانڪه اهو ته اسانجو دشمن آهي ”، حضرت عمر رضي الله عنه يهودي کي جيڪو جواب ڏنو ساڳين لفظن ۾ هيءُ آيت نازل ٿي :
قُلْ مَن كَانَ عَدُوًّۭا لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُۥ نَزَّلَهُۥ عَلَىٰ قَلْبِكَ ...
ترجمو: اي پيغمبر! کين چو ته جيڪو جبرئيل جو دشمن آهي ، سو الله جو به دشمن آهي .( سورت بقره آيت 97)
ابن مردويه ، ابو السود کان روايت ٿو ڪري ته ٻن ماڻهن جو ڪنهن ڳالھ تان پاڻ ۾ اختلاف ٿي پيو، اهي ان جهڳڙي کي نبيرڻ لاءِ حضور اڪرم ﷺ جن جي خدمت ۾ حاضر ٿيا . پاڻ ڪريم ﷺ جن انهن جون ڳالھيون ٻڌي فيصلو ڏنو . ٻئي ماڻهو سائين جن جو فيصلو قبول نه ڪندي پنهنجي ساٿي کي چيو ته اهو فيصلو حضرت عمر رضي الله عنه کان ڪرايون . جڏهن ٻئي ڄڻا حضرت عمر رضي الله عنه وٽ آيا ۽ پنهنجو سمورو احوال بيان ڪري ٻڌايائون ته پاڻ قصو ٻڌي چيو “ ترسو” مان گهران ٿي اچان . حضرت عمر رضي الله عنه اهو چئي پنهنجي گهر ڏانهن ويا ۽ اتان تلوار کڻي ٻاهر آيا . جنهن ماڻهوءَ پيغمبر پاڪ ﷺ جو فيصلو قبول نه ڪيو هو ، تلوار جي هڪ ڌڪ سان ان جي منڍي اڏائي ڇڏيائين . ان تي ٻيو شخص ڀڄي حضور انور ﷺ جن جي خدمت ۾ پهتو ۽ حضر عمر رضي الله عنه بابت شڪايت ڪيائين ته هن منهنجي ساٿيءَ کي قتل ڪري ڇڏيو آهي . پيغمبر جن ارشاد فرمايو ، عمر ڪنهن مومن کي قتل نه ڪندو ۽ نه ان کي اهڙي همت ٿيندي . ان تي قرآن ڪريم جي آيت نازل ٿي ؛
فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا۟ فِىٓ أَنفُسِهِمْ حَرَجًۭا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا۟ تَسْلِيمًۭا
ترجمو: پوءِ تنهنجي پالڻهار جو قسم! ته اهي ماڻهو مسلمان نه آهن جيسيتائين انهيءَ معاملي ۾ جو سندن وچ ۾ نبيرو ڪرين ، توکان فيصلو ڪرائين ، پوءِ تون جيڪو نبيرو ڪرين تنهن کان پنهنجن دلين ۾ ڳڙٻڙ نه ڏسن ۽ پوري طرح مڃين (سورت النساءِ آيت 65)
ان تي حضور ﷺ جن جون معاف ڪري حضرت عمر رضي الله عنه کي قتل جي الزام کان بري ڪري ڇڏيو.
هڪ ڏينهن حضرت عمر رضي الله عنه ننڍ ۾ ستل هئا ته سندن غلام موڪل وٺڻ کان سواءِ اندر گهڙي آيو . پاڻ الله تعالى جي درٻار ۾ دعا گهريائون ته ڪوبه ماڻهو ڪنهن جي گهر ۾ موڪل کان سواءِ اندر داخل نه ٿئي . ان تي موڪل وٺڻ جي باري ۾ قرآن مجيد جون آيتون نازل ٿيون .
نوٽ: مٿي بيان ڪيل مسئلي بابت مصر جي ناميارو عالم دين ، جڳ مشهور مححق ۽ برک اديب شيخ محمد رضا مصري سابق وائيس چانسلر فواد يونيورسٽي قاهره هن طرح رقم طراز آهي “ جن مواقع پر قرآن مجيد حضرت عمر فاروق رضي الله عنه ڪے راءِ ڪي مطابق نازل ہوا . ايسي مواقع تقريبا تيس سي بهي زائد هيں ، جن ڪو ميں نے اپني ايڪ عليحده ڪتاب ميں جمع ڪيا هي ، (محمد رسول الله، ترجمو اردو ص 338 ناشر تاج ڪمپني لمٹيڈ ڪراچي) يعني جن موقعن تي قرآن مجيد ، حضرت عمر فاروق جي راءِ مطابق نازل ٿيو ، اهڙا ٽيهن کان به وڌيڪ آهن ، جن کي مان پنهنجي هڪ الڳ ڪتاب ۾ آندو آهي .

الفاروق جي ٿورن سان